☞ tiny.cc/fp888: Boża podszewka, część druga

Podróż repatriantów na ziemie odzyskane wydaje się nie mieć końca. Na jednym z postojów kobiety umilają sobie czas śpiewaniem kościelnych pieśni, mężczyźni próbują paść krowy i kozy na pobliskiej łące. Kiedy pasażerowie pociągu dowiadują się, że są już na ziemiach polskich, ogarnia ich radość. Padają sobie w ramiona, szlochają, intonują pieśń "Boże, coś Polskę".
Podniosły nastrój burzy nagle grupa polskich wieśniaków, którzy rzucają się z kijami na nich i pasące się bydło. Tymczasem samotna Maryśka wędruje pustymi drogami Litwy, poszukując śladów dawnego życia i ludzi, którzy dawno odeszli. Spotkanie ze Stasią przypomina jej ukochaną Walunię i szczęśliwe juryskie czasy. Napotkany dalej Łazurko, niegdyś żebrak, a teraz przedstawiciel sowieckiej władzy, odziany w oficerki, czapkę i z dumą prezentujący nowe, srebrne zęby, tylko na moment zachwiewają jej niewzruszoną wiarą, że przecież "wszystko jest tak, jak było", trzeba tylko wrócić do domu, odnaleźć krewnych. Ona boleje nad jego upadkiem moralnym, on jest zaskoczony jej degradacją społeczną. Repatrianci przybywają wreszcie na ziemie odzyskane. Janeczka i Roman wychodzą na dworzec po krewnych. Oboje mieszkają w eleganckiej, poniemieckiej willi, do której teraz zabierają Józię i zbuntowaną Gienię, która marzy o powrocie na Litwę. W willi mieszka też nadal młoda Niemka, zajmująca piętro budynku, który należał do jej bliskich. Roman jest wyraźnie pod jej urokiem. Maryśka dociera wreszcie do na pół zrujnowanego juryskiego dworku, gdzie panią na włościach jest teraz jej szwagierka Wandzia, żona Bronisia. [TVP]

→ POZOSTAŁE ODCINKI ←

Produkcja: 2005
Premiera TV: 9 październik 2005

Reżyseria:

Izabella Cywińska

Muzyka:

Jerzy Satanowski

Obsada:

Kinga Preis

Maryśka Jurewicz-Lulewicz

Hanna Śleszyńska

Józia Górna, siostra Marysi

Karolina Gruszka

Gienia Lulewicz, córka Maryśki